Prentenboek Zeezucht door Marlies van der Wel is een ode aan de kust waar zelfs de kinderen van Paskal Jacobsen geen genoeg van krijgen.

16 april 201716 april 2017 Jan Wicher

Zet een kunstenaar met zijn voeten in het zand van een willekeurige kust, geef hem wat materiaal om mee te werken en er gebeurt iets bijzonders. Zo ook met illustratrice en animator Marlies van der Wel. Ze had al internationaal succes met haar korte animatiefilm Zeezucht. Nu is er het gelijknamige prentenboek. Zeezucht gaat over dromen, doorzetten en blijven lachen. Hey, dat gaat ook over Marlies zelf. Tijd voor wat vragen…

Dingen maken. Van voorzichtig idee tot iets wat je kunt inpakken en cadeau geven. Hoe gaaf. Het vraagt om doorzettingsvermogen, volharding, focus en meer woorden van soortgelijke strekking die je niet wekelijks wilt horen van je therapeut.

Alleen daarom al is het lovenswaardig wat Marlies heeft gedaan. Hoe makkelijk is het om een (creatief) project voortijdig af te blazen, te laten doodbloeden of niet verder te laten komen dan wat gekrabbel in je Moleskine. Tijd voor wat vragen aan Marlies.

Prachtig prentenboek zeg! Zijn er ook dingen waar je slecht in bent?

“Ja, zo veel: de radslag bijvoorbeeld, of een taart bakken. Met een stretchoefening je tenen raken. Yoga, dansen, zingen, hoofdrekenen. Een geordend leven lijden. Een relatie langer dan 4 jaar volhouden. De dop van de tandpasta bewaren, mooie spullen goed houden, een pinpas langer dan een maand niet verliezen.”

Zeezucht gaat over het najagen van dromen. Wat is die van jou?

“Een prentenboek maken was er zeker één. Dat die er nu is kan ik nog steeds niet geloven. Mijn grootste droom, of wens, of doel, is om éen zo’n simpel, treffend en universeel verhaal te maken, dat het over de hele wereld door mensen van alle afkomsten en leeftijden gekoesterd kan worden. Een verhaal dat echt iets doet of kan betekenen voor mensen. Het kan een film of weer een nieuw boek zijn. Ik zit nu midden in een nieuwe korte film, die moet eerst af. Maar het allerliefst zou ik nu meteen een boek maken!”

Hoe zorg je dat je niet opgeeft?

“Qua werk heb ik een sterke drive om dingen te blijven maken. Het is een soort innerlijke behoefte en bijbehorende volharding. Ik denk dat die nodig is om überhaupt animaties te kunnen maken. Een animatie heeft zo super veel tijd nodig om tot stand te komen. Eerst het verhaal, dan de vormgeving, dan storyboards, en dan begint het vaak maandenlang durende animeren pas.”

Een wonder dat Zeezucht er gekomen is dus

“Tegen die tijd zit ik er soms helemaal doorheen en heb ik alles in me nodig om door te zetten. Het lukt dan maar nét om niet op te geven. Ik denk dat dit komt door mijn wens dat ene perfecte verhaal te maken. Dat, en familie en vrienden trouwens. Hoe cheesy dit ook klinkt. Ik zit er met elk eigen project wel een keer helemaal doorheen, en mijn vrienden kunnen me dan echt uit de put trekken.”

Marlies kun je dus gerust op een foto zetten.

Wat vind je prettig aan animeren?

“Dat je in een soort meditatieve staat moet verkeren om het goed te doen. Het zijn zoveel gedetailleerde handelingen die je herhaalt dat je je hersenen echt uit moet zetten om het lang vol te houden. Ik vind die flow en rust heel fijn. Vooral ’s nachts, met alle hoorcolleges van Maarten van Rossum op de koptelefoon.”

En wat is juist fijn aan illustreren?

“Als ik een illustratie maak kan mijn beleving twee kanten op gaan. Het kan me volkomen boos en gefrustreerd maken, of juist doen opleven en extatisch overnemen. Het lijkt alsof dat iets is wat buiten mezelf omgaat, alsof je niet de keuze hebt wat je maakt en hoe dat er uit gaat zien. Die verrassing van het werk dat zich op papier of scherm aan me voordoet vind ik te gek. Een soort ontdekkingstocht met nog hele onbegane continenten.”

Maak je ook zoveel werk van de verjaardagskaarten van je neven en nichten?

“Nee joh, ik stuur nooit kaarten, dat vergeet ik vaak. Ik heb wel voor de kinderen van mijn zus de geboortekaartjes gemaakt. Mijn zus is twee jaar ouder en heel belangrijk voor me. De kaartjes van haar kinderen wilde ik zo goed doen dat het me eeuwen kostte, en ik er nooit tevreden over ben geworden.”

Aan welk prentenboek heb je de beste herinneringen?

“Rupsje nooit genoeg is een iconisch boek uit mijn jeugd. De vormgeving vond ik prachtig, en ik was het als heel jong kind al aan het natekenen. Ik had op mijn vierde de grote vlinder uit het boek geschilderd, die werd op school zo mooi bevonden dat de docent zei: jij gaat de kunst in.”

Goed advies…

“Het was een soort fundering voor wat ik later heb kunnen doen, want op school had ik vanaf toen meteen die rol. Wat betreft een prentenboek met een mooi verhaal staat de reuzenkrokodil van Roald Dahl me het meest bij. Een krokodil die kinderen wil opeten! En het meest magische, prachtige boek blijft Where the wild things are.”

Je haalt Zeezucht – Marlies van der Wel bij je favoriete buurtboekhandel. Of via bol.com.

Dit is een stukje over een indrukwekkende oorlogsroman, geschreven door een jonge Irak-veteraan. Maar ga vooral door met je opwinden over je traag startende Macbook.

12 april 201713 april 2017 Jan Wicher

Statistisch gezien is het te verwachten dat een Amerikaanse (ex-)soldaat een geniale roman schrijft gebaseerd op zijn ervaringen in het leger. Er melden zich namelijk jaarlijks ongeveer 180.000 nieuwe rekruten aan. Toch is het verrassend wanneer het gebeurt. Tot zover de vooroordelen over deze groep. Tijd voor schoonheid.

Een van de fijne dingen van lezen is dat het je de gelegenheid biedt je te verplaatsen in de huid van anderen. Hoe beter de schrijver in staat is die ander te beschrijven, hoe groter de kans dat je als lezer iets bijzonders ervaart. Of iets leert over die ander (of jezelf).

Dat werkt uiteraard alleen wanneer de auteur zich op zijn beurt inleeft in zijn personages en de setting van zijn roman. Bij een specifieke beroepsgroep als de soldaat lukt dat niet op basis van het dertig keer kijken van Platoon en het scannen van Wikipedia.org/usarmy.

Dat vraagt om meer onderzoek. Tenzij je zoals Kevin Powers zelf hebt gediend. Hij heeft gevochten in Irak en zijn ervaringen omgezet in een prachtige roman.

Powers heeft een universitaire graad in poëzie en dat merk je. De beelden die hij oproept zijn soms abstract, vaak origineel maar altijd wonderschoon. En doen me soms denken aan de boekverfilming The Thin Red Line van Terrence Malick.

Ik ervaarde het verblijf van de hoofdpersoon in Tal Afar in een soort dromerige en tegelijkertijd superbeklemmende sfeer. Heel erg in het hoofd van de soldaat ook. En soms waande ik me gek genoeg even in een first person shooter als Call Of Duty. Maar dan met het besef dat er geen volgend leventje of respawn is als ‘de vijand’ je in het vizier krijgt.

The Yellow Birds is een redelijk compact verteld verhaal. De laatste oorlogsroman die ik hiervoor las was Matterhorn door Karl Marlantes en speelt zich af in Vietnam. Dat verhaal ging maar door en stompte erg af, onder andere door de ongetwijfeld doelbewuste herhaling. Powers heeft gekozen om zijn ervaring te vangen in een heftige, korte trip. Gelukkig maar. Van een lang verblijf in een oorlogssituatie is nog nooit iemand beter geworden.

Je scoort The Yellow Birds – Kevin Powers bij The American Book Center of bij bol.com.

Wegdromen op woensdag met Arms Of Nemesis door Steven Saylor

5 april 20175 april 2017 Jan Wicher

StevenSaylor

Deze boekentip is voor iedereen die uitkijkt naar het weekend. Begin je eenmaal aan de superrealistische historische srillers van Steven Saylor, dan vergeet je dat je morgen weer Excel-sheets vult voor je collega die elk jaar Soldaat van Oranje de Musical als bedrijfsuitje oppert.

Knoflook. Dat is waar ik als eerste aan denk bij de Roma sub Rosa-reeks van Steven Saylor. Arms of Nemesis is het tweede deel in deze geniale crime / whodunit / thrillerserie die zich afspeelt in het oude Rome.

De gladiatoren aten knoflook alsof het de winegums naast het groentensnackbakje in de kantoorkeuken waren. De vechtersbazen dachten namelijk dat het goed voor hun kracht en potentie was. Serieus.

Arms of Nemesis (en de andere Roma sub Rosa-boeken) zitten vol met dit soort historisch verantwoorde feiten. Verantwoord, aangezien schrijver Steven Saylor weet waar hij het over heeft als afgestudeerd dinges in Geschiedenis en Klassieke Oudheid.

r_neumagen_school — Lekker chillen in je tunica met een boek.

Los van de geschiedkundige accuraatheid is het vooral de Oudheid zelf die Saylor op een fantastische en bijna zintuigelijke manier tot leven wekt.

Taste that shit

Echt, door zijn specifieke beschrijvingen zie, ruik, voel en proef je die wereld van dik tweeduizend jaar geleden. En waan je je tussen de meedogenloze politici, de cynische rijke zakenlui en het klootjesvolk. De knoflookdampen slaan je in het gezicht als je een bladzijde omslaat. Gegarandeerd.

Het helpt ook dat het universum van Saylor wordt bevolkt door ontzettend kleurrijke karakters waar je als lezer iets voor gaat voelen. Hoofdpersoon is Gordanius the Finder, een soort Sherlock Holmes zonder onderbroek.

Modern Family

Je leert zijn huishouden kennen en gaat houden van zijn doofstomme geadopteerde zoon Eco (ja echt), zijn Egyptische slavin Bethesda en zijn dochter Diana. En dan maak je ook gelijk kennis met historische figuren als Cicero, Caesar en generaal Marcus Antonius.

Het is geen enorm gelaagde romanreeks, en heeft geen literaire pretenties. Maar het is absoluut meer dan een generieke misdaadroman in een historische setting. Daarvoor houdt en weet Saylor teveel van deze periode uit de geschiedenis. En geeft hij teveel om zijn karakters.

Dus ja. Heerlijk dit. Juist ook als je niet vaak leest en niet teleurgesteld wilt worden…

Je scoort Arms Of Nemesis – Steven Saylor bij The American Book Center. Maar eigenlijk moet je eerst beginnen met Roman Blood, dat is het eerste deel. Ok dan. Veel plezier.

De romancyclus Het Bureau telt vierduizend negenhondervijfenzeventig bladzijden. Dit zijn er twee.

3 april 20173 april 2017 Jan Wicher

Waarom zou je in godsnaam beginnen aan een romanreeks van een paar duizend pagina’s. Die zich ook nog eens afspeelt in een wetenschappelijk instituut. En dan heb ik het niet over het laboratorium van Tony Stark. Goede vraag, beste Jeetje!-bezoeker. Goede vraag.

Een antwoord krijg je niet. Wel twee willekeurige bladzijden. Veel leesplezier.

Dit zijn bladzijde 404 en 405 uit Plankton (deel 3 van Het Bureau):

Je koopt J.J. Voskuil – Het Bureau hier. Of bij je favoriete buurtboekenshop.

Openingszinnen in de ochtend – Jay McInerney’s Brightness Falls

1 april 20171 april 2017 Jan Wicher

Een boek moet je grijpen. Vanaf de eerste zin. Jeetje! deelt elke zaterdagochtend een weekendwaardige openingszin die je leeslust opwekt.

De overschotten in de Tweede Kamer klotsen weer tegen de plinten, de economie draait als de deur van de Primark op het Damrak en de hoofdstedelijke huizenprijzen gedragen zich als tulpenbollen in de 17e eeuw. Prima tijd om een roman wat liefde te geven die zich afspeelt tijdens de hoogtijdagen in het epicentrum van het twintigste eeuwse kapitalisme: New York.

**Dit is de openingszin van Brightness Falls:**

The last time I saw Russel and Corrine together was the weekend of the final softball game between the addicts and the depressives.

Kijk. Dit bedoel ik. Dit is een eerste zin die tot de verbeelding spreekt en nieuwsgierig maakt. Het is een voorbode van de ellende die Russel en Corrine te wachten staat.

Tegelijkertijd zorgt de benaming van de softballteams voor wat bijtende humor. Plus drugs en depressie zijn twee thema’s waar je als lezer een hoop van mag verwachten. Kortom, doorlezen met die hap.

Jay McInerney – Brightness Falls lezen? Je scoort het boek bij The American Book Center.

Boekenweektip? Lees een roman van een schrijver van wie je zes handschuddings bent verwijderd

27 maart 20171 april 2017 Jan Wicher

Je bezoekt een boekenblog. En het is Boekenweek. Grote kans dat iedereen die geld wil verdienen aan boeken je de komende dagen als doelwit gemarkeerd heeft. Alvast veel plezier met Kluun-advertenties koppen in je tijdlijn. Maar laat je niet zomaar verleiden en koop liever iets avontuurlijks. Met wat hulp van Kevin Bacon…

Ken je de “six degrees of Kevin Bacon” nog? Dat was een spelletje dat twintig jaar geleden is bedacht, waarmee je in zes stappen een acteur (dood of levend) en andere professionals uit de filmindustrie koppelt aan de heer Bacon. Inmiddels heeft de achtenvijftigjarige acteur een goede doelennetwerk opgezet dat is gebaseerd op dit spel. Doch dit terzijde.

Die zes stappen, of handshakes waarmee iemand van Kevin Bacon is verwijderd, dat werkt natuurlijk ook prima met Nederlandse auteurs. En ook al slaat het nergens op, het maakt de keuze voor je volgende boek in ieder geval een stuk verrassender. WIE WIL DAT NOU NIET!

Ik deel hieronder een lijst van jonge Nederlandse (en een Vlaamse) schrijvers die in de Boekenweek 2017 wel wat extra aandacht verdienen.

En waarvan jij kijkt of je er minder dan zes handschudings van bent verwijderd. Als dit zo is, dan koop je van die schrijver of schrijfster zijn debuut. Ok? Ok. Komen ze:

Marten Mantel – Invasie Op Het Eiland

martenmantel_thumbnail

Mick Johan – Totemdier Arafat

mick_thumbnail

Jan van Tienen – Er Is Niets Wat Hier Nog Blijft

janvant

Shira Keller – M.

shirakeller

Peter Zantingh – Een Uur En Achttien Minuten

Peter Zantingh

Heleen Debruyne – De Plantrekkers

heleendebruyne-mariannehommersomweb

EN NIET VALSSPELEN DOOR GEWOON HET BOEK VAN DE KNAPSTE TE KOPEN. SAD!

Lezen in het park – met deze 3 lokboeken vind je jouw perfecte maatje

25 maart 201728 maart 2017 Jan Wicher

Niets zo aangenaam als jezelf verliezen in een mooi verhaal terwijl de lentezon je zintuigen prikkelt. Lees je in een park, dan gebeurt er iets wat alleen is voorbehouden aan dit seizoen: je trekt vruchtbare parkgangers aan die op zoek zijn naar een maatje. Jeetje! tipt een aantal romans waarmee je geheid wat lentelekkers lokt dat bij jouw levensfase en behoeften past.

Lokboek: Turks Fruit – Jan Wolkers

Waar gaat de roman over?
Wat is het dat twee mensen zich tot elkaar aangetrokken voelen, ze gek maakt, afstoot en weer bij elkaar brengt? Ik kan met niet meer herinneren of dit boek van Jan Wolkers hier een antwoord op geeft. Who cares. Ik weet wel dat dit DE Nederlandse roman is waarin maximaal gerampestampt wordt. Perfect lenteleesvoer dus.

Bij welke levensfase past dit boek?
Zeer geschikt voor iedereen die zich in de “Damn-wat-ben-ik-eigenlijk-nog-jong-&-aantrekkelijk-en-wat-heb-ik-zin-in-heftige-emoties-en-ervaringen-en-borsten-en-piemels”-fase bevindt.

Welk type lok je met deze roman?
Weet waar je aan begint als je dit boek in een park uit je tas haalt. De meest viriele, sexy beesten zullen naast je gaan zitten, je aanspreken en openlijk met je flirten. Maar verwacht geen trouw of duurzame relatie. Je lokt met deze roman strictly Instagram stories-materiaal. Dus geniet intens van de ervaring, morgen is hij weer van je tijdlijn verdwenen.

Je scoort Turks Fruit – Jan Wolkers bij bol.com

Lokboek: Liefde – Karl Ove Knausgård

Waar gaat de roman over?
Knausgård is de koning van het kleine en herkenbare. En beschrijft de strijd tussen het opgaan in het leven en jezelf erin verliezen, of het op afstand houden ervan waardoor je een buitenstaander wordt. Het alledaagse verwoordt hij op een epische manier. Begin je eenmaal aan zijn romanreeks Mijn Strijd, dan is de kans groot dat je blijft lezen. De romans beschrijven steeds een periode uit het leven van de mannelijke hoofdpersoon. In Liefde (deel 2) zit het qua relatie niet echt met hem mee. Het boek beslaat de eerste jaren van zijn huwelijk waarin hij lekker aanmoddert.

Bij welke levensfase past dit boek?
Dit is een boek dat bij je past als je weet hoe het is om in een lange relatie te zitten, of als je net lekker gaat in je eerste serieuze relatie. Maar ook prima voor iedereen die aan de tweede leg is begonnen. Of zich niet meer herinnert hoe die eerste jaren van prille liefde ook alweer waren.

Welk type lok je met deze roman?
Grote kans dat je aanspraak krijgt van een leukerdje dat zich niet gek laat maken door het meest sexy seizoen van het jaar. Met deze roman lok je ervaren types die hunkeren naar duurzaamheid. Schatjes (m/v) die iets willen maken van de verbinding die ze met je aangaan. Dat je met dit boek geen vluggertje in de vlinderstruik regelt, moge hopelijk duidelijk zijn.

Je scoort Liefde – Karl Ove Knausgård bij bol.com.

Lokboek: Huwelijksleven – David Vogel

Waar gaat de roman over?
In deze tijd van ‘vergeten’ klassiekers verdient David Vogel’s Huwelijksleven alle aandacht. Het is het verhaal van een intelligente maar arme jongen die een eigenaardige relatie krijgt met een manipulatieve barones met sadistische trekken. Je kent het wel. Maar het is vooral de stad Wenen tussen de twee Wereldoorlogen die een prominente plek inneemt in het verhaal. Dus dat de relatie tussen de (Joodse) jongen en de vrouw van adel symbool staat voor de ellende die in de jaren dertig plaatsvond, maakt hem extra grimmig.

Bij welke levensfase past dit boek?
Dit is echt een verhaal voor als je het klappen van de relatiezweep kent. Maar hier niet cynisch door bent geworden.

Welk type lok je met deze roman?
Hoger opgeleide gevoelige slimpies. Alleenstaanden pardon singles die niet (meer) geloven in de liefde, maar er wel nog naar verlangen. Dus reken op diepgaand mentaal vuurwerk in het park. Met hierdoor mogelijk extra betekenisvol bumpen en grinden tussen de lakens na afloop.

Je scoort Huwelijksleven – David Vogel bij bol.com.

Nanne Tepper’s De Eeuwige Jachtvelden is de Nederlandse roman die iedereen noemt maar niemand heeft gelezen

23 maart 201725 maart 2017 Jan Wicher

Nee, er is niks mis met je ogen. De uitgave van De Eeuwige Jachtvelden die in Jeetje!’s kast staat is piepklein. Wat dan weer totaal geen recht doet aan de inhoud. Die is namelijk groots. En wonderlijk. En prachtig. En raar. En zo.

Groningen is meer dan een in de steek gelaten stuk Nederland waar wij allemaal van profiteren, maar we ons niet voor in willen zetten om het gaswinningsleed te verzachten. Het is ook een gebied dat zich uitstekend blijkt te lenen als basis voor een heel bijzondere roman.

Maar weet je, het is tien uur ’s avonds en ik heb geen zin om hier nu uit te wijden over het verhaal. Heel kort: denk broer die een tikkeltje ongezonde relatie heeft met zus. Denk eigenaardig alcoholgebruik en denk rokende kinderen. Maar wat je ook doet, stem de volgende keer niet op DENK. Sorry, flauw.

Enfin. De legendarische frontman van LCD Soundsystem heeft de kern van De Eeuwige Jachtvelden beter dan ik het kan, verwoord:

Oost-Groningen I love You, But You’re Bringing Me Down

James Murphy – LCD Soundsystem

Dit is een boek dat ik je van harte wil aanraden. Maar dan is het wel belangrijk om te weten wat voor lezer je bent. Lees je af en toe een AKO-knaller? Of ben je vooral into genres zoals science fiction of true crime?

Als dit het geval is zou ik me niet wagen aan dit debuut uit 1995 van Tepper. Niet lullig bedoeld, maar er wordt wel iets gevraagd van jou als lezer. Er komen nogal wat karakters aan bod, het verhaal wordt niet chronologisch verteld en ja, dat prachtige taalgebruik. Dat moet je wel eh, voelen. Door er de tijd voor te nemen. Je weet wel, dat goedje dat je voorbij laat gaan alsof het oneindig is door tweehonderd keer per dag te scrollen met je duim.

Dus. Wanneer je open staat voor het verhaal over de liefde en de leven, en een bijzonder gezin dat een beetje eigenaardig is, en je benieuwd bent hoe poëtisch Oost-Groningen eigenlijk is, dan weet je wat je nu te doen staat….

Je haalt Nanne Tepper – De Eeuwige Jachtvelden bij je favoriete buurtboekhandel of bij bol.com.

Bankhangsessie Op Zondag met Moebius’ stripboekklassieker de Incal

19 maart 201719 maart 2017 Jan Wicher

De legendarisch mislukte poging in de jaren zeventig van regisseur Jodorowsky om Frank Herbert’s Dune te verfilmen, was niet alleen maar een gevalletje van Bummersteijn. Het zorgde ook voor de inspiratie om samen met Jean Gireaud (aka Moebius) de Incal te maken. Mon dieutje indeed…

Moebius Incal — Moebius is een meester van licht & detail. En heeft een verbeelding die je maar beter niet aan je schoonmoeder laat zien.

Jodorowsky had een paar knalpijpen om zich heen verzameld voor de eerste verfilming van de science fiction klassieker Dune (lees dat!). Waaronder H.R. Giger, Dan O’Bannon (onder andere co-auteur Alien script) en dus Jean Gireaud.

Kennelijk klikte het dusdanig dat ze na het gedoemde filmproject niet op elkaar uitgekeken waren en samen iets nieuws wilden doen. Dat werd deze stripreeks van de buitencategorie die nu opnieuw is uitgegeven in een lekkere hardcover.

Het verhaal van de Incal speelt zich af in een heerlijk ellendige en dystopische toekomst waarvan je niet hoopt dat het ooit zover komt maar die wel voorstelbaar is. Als je ~~fantasie maar ziek genoeg is~~ de politieke en technologische ontwikkelingen van nu maar ver genoeg doortrekt.

Het is een gestoorde ruimteopera vol mystiek, intriges, politiek, vunzigheid en satire. (Dat klinkt een beetje als mijn Twittertijdlijn, maar dan met plaatjes.)

Mocht je soms het gevoel krijgen dat flarden van het verhaal of de setting je doen denken aan The Fifth Element en ander moois uit de popcultuur, dan kan dat kloppen. The Fifth Element is zo’n beetje compleet geript van deze strip en Moebius heeft Luc Besson dan ook aangeklaagd. Maar ook films als Blade Runner en de strip Akira zijn geïnspireerd op de Incal.

De versie van de Incal die in mijn boekenkast staat is een nieuwe uitgave waarin de superieure, oorspronkelijke inkleuring is gebruikt. Dus zelfs als je al bekend bent met deze strip is deze uitgave een reden om je Paypal te plunderen.

Alvast een fijne toekomst én zondag.

Je scoort de Engelstalige editie van Jodorowsky & Moebius – The Incal bij stripwinkel Lambiek of bijvoorbeeld bij bol.com.

American Gods? Godallemachtig, niet weer een goede tv-serie die is gebaseerd op een geweldig boek.

14 maart 201714 maart 2017 Jan WicherPlaats een reactie

2017-03-13 09.50.08

Het verfilmen van een boek is de goden verzoeken. Want meestal valt het resultaat flink tegen. Omdat het budget van de verfilming niet kan tippen aan de verbeelding en fantasie van de schrijver bijvoorbeeld. Ja maar Game Of Thrones dan? Ok ok, dat is een uitzondering. Of toch niet. Want het lijkt erop dat American Gods ook mooi gaat worden…

Best knap dat je het tot deze zin hebt gered, boekenvriend. Want oh oh oh wat is de cover van mijn uitgave van Neil Gaiman’s American Gods verschrikkelijk. Brrr. Nu schat ik je niet in als het koffietafelboektype. Jij gaat voor de inhoud. Daar nu snel meer over.

Neil Gaiman ken je misschien van zijn Sandman comics waar hij het script voor schreef. Sandman is een 75-delige serie over de heerser van onze droomwereld die van alles meemaakt met zijn zussen en andere types uit de literatuur, mythologie en geschiedenis. (Ja sorry, dit is niet de posting om het geweldige van deze serie aan niet-striplezers uit te leggen in een paar regels. Dus als je niet bent afgehaakt bij ‘droomwereld’ zou ik zeggen, go for it.)

Wat blijkt, Gaiman kan ook zonder plaatjes een geweldig verhaal vertellen. Van Coraline en Anansi Boys tot The Graveyard Book en het werkelijk wonderschone The Ocean At The End Of The World: juist als lettergreepgoochelaar lukt het hem jou als lezer mee te nemen in zijn wereld. Een wereld die overigens erg veel op de onze lijkt. Maar wel verrijkt met het magische en fantastische.

Zo ook American Gods. Weet je wat, bekijk de trailer anders even:

Spannend toch? Alvast wat spoilers: in het Amerika van de roman hebben de goden die de afgelopen eeuwen zijn meegekomen met immigranten hun invloed verloren. De oorzaak? Mensen geloven in nieuwe goden. Die van het internet, televisie, geld en plastic bijvoorbeeld. Een van de oude Griekse goden trekt dit niet langer en schakelt de hoofdpersoon en recent vrijgelaten Shadow Moon (ja zo heet hij echt) in om hem te helpen met het mobiliseren van de oude garde….

Met dit gegeven een seizoen of drie vullen, dat lijkt me een prima plan. En gezien de trailer kan het zomaar wat worden. American Gods stream je later dit jaar op een scherm binnen handbereik.

Lees vooral het boek eerst en scoor het bijvoorbeeld bij The American Book Center of via bol.com.

Jammer dat Kinky Friedman niet meedoet aan onze verkiezingen.

13 maart 201723 maart 2017 Jan WicherPlaats een reactie

Wat een leven moet de Kinkster hebben: hij speelt in een band, schrijft misdaadromans met een fictieve variant van zichzelf in de hoofdrol, was columnist en komiek en deed ooit mee aan politieke verkiezingen in zijn thuisstaat Texas. Een echte cowboy universalis. Hoog tijd dat je hem leert kennen.

Ergens doet Kinky Friedman me denken aan de oude columns van James Worthy. Net als in de geestige beschrijvingen van het leven van de Amsterdammer struikel je in het werk van Friedman over de woordgrappen en oneliners. Waarbij Kinky ook goed is in het op een geestige manier relativeren van zijn eigen stelligheden en uitspraken en de situaties waarin hij terechtkomt. Ook drinkt hij gemiddeld per bladzijde een zelfgemaakte espresso of twee. Theedrinkers zijn gewaarschuwd.

I’m not pro-life, and I’m not pro-choice. I’m pro-football.

Er staan een stuk of zes verhalen van Friedman in de Jeetje! boekenkast. The Kinky Friedman Crime Club bundelt er drie: A Case Of Lonestar, When The Cat’s Away en Greenwich Killing Time. Dus als je het wat vindt, dan kun je gelijk lekker doorlezen. Zoniet, dan zit je met een vrij dikke pil die kostbare plankruimte inneemt. Deal er alvast mee.

I support gay marriage. I believe they have a right to be as miserable as the rest of us.

Bijsluiter: Kinky heeft een redelijk zure kijk op de mensheid, de plotjes van zijn avonturen zijn flinterdun en hij is vaak flauwer dan een niet opgewarmd potje Olvarit. Maar ja, die oneliners….

Je scoort Kinky Friedman – The Kinky Friedman Crime Club onder andere bij bol.com.

Beschonken boeken #1- Harry Potter set

10 maart 201723 maart 2017 Jan WicherPlaats een reactie

Een boek lezen met (teveel) alcohol werkt niet. Maar online boeken bestellen als je aangeschoten bent is het beste ooit. Jeetje! tipt de mooiste uitgaven die je in nuchtere staat niet snel zou kopen. Deze keer een prachtige, complete Harry Potterset.

Op vrijdagavond kun je een hoop doen. Het leven vieren met je vrienden of familie, je schatje verrassen met een etentje, je actie-figuurtjes collectie afstoffen, een potje Magic spelen; de opties zijn eindeloos.

Tenzij je kinderen hebt. Dan is de vrijdagavond het moment waarop je eindelijk in mag storten. En niks crasht zo lekker als een sixpack Jupiler, een zak Pombär en een iPhone waarop je Marktplaats, eBay en bol.com afstruint. Op zoek naar bijzondere uitgaven die je almaar groter wordende verzamelfibroom kietelen.

harrypotter2 — Deze Harry Potter box-set is prachtig: fraaie illustraties en een mooie, gevoerde doos, maar die heb ik weggegooid want wat moet je er mee.

Zo kwam ik dus bij een nieuwe, complete editie van J. K. Rowlings Harry Potterreeks terecht. Het feit dat ik hier nog niks van had gelezen maakte deze beschonken shopactie iets makkelijker. Een nuchtere lezer had natuurlijk eerst Harry Potter & The Philosopher’s Stone (deel 1) besteld. Om vervolgens op basis van het leesplezier te bepalen of een volgend deel aan de collectie moet worden toegevoegd.

Maar deze rubriek heet Beschonken Boeken en niet Verantwoord Online Winkelen Met Een Beperkt Budget Voor Dummies, ok? Dit gaat om euro’s splashen, het steunen van de literatuur en het opwekken van korte termijngeluk.

Kortom, deze set is de perfecte eerste Beschonken Boeken tip. Probeer het vanavond zelf als je lekker gaat en bestel via bol.com of bijvoorbeeld via The American Book Center.

Cheers.