The Book Of Joan is het beste dat je dit jaar gaat lezen. Tenzij je Brett Kavanaugh heet of een andere naam hebt en niet in vrouwen gelooft.

Book_of_Joan_coverHet zijn gekke tijden voor jou, weldenkende en onbevooroordeelde liefhebber van popcultuur. Aan de ene kant mag je niet klagen omdat micropenisdragers zoals Weinstein, Spacey en Cosby worden aangepakt. Je pompt zelfs een bescheiden vuistje in de lucht omdat vrouwelijke science fiction auteurs prijzen winnen, zwarte superhelden het witte doek veroveren en een openlijk lesbische en verbaal sterke rapper haar mompelende, mannelijke collega’s het nakijken geeft.

Tegelijkertijd is comicsgate een ding en blijkt keer op keer dat de videogame-scene niet alleen prachtige vormen van vermaak, maar ook meer gif voortbrengt dan de winterjas van prins Oberyn Martell.  Zowel door ontwikkelaars als spelers.

Toch geloof ik erin dat de zogenaamde fans die aan de de basis liggen van een hoop online intimidatie het uiteindelijk afleggen tegen echte liefhebbers zoals jij en ik. Zodat deze groep treurige, krampachtig aan een nooit bestaand verleden vasthoudende, gefrustreerde marginalen, niets anders rest, dan elkaar gemene memes sturen in een of andere 4chang-uithoek.

Fight the power: koop een boek

Maar goed. Ik dwaal af. Of eigenlijk niet. Want ik denk dat jij als consument van popcultuur een grotere rol speelt dan je denkt in de weg naar een meer leefbare, inclusieve samenleving. Een maatschappij waarin ruimte is voor vermaak dat net zo divers is als wijzelf.

Dat hoeft niet gelijk een ingrijpende rol te zijn. Je aanmelden bij het Pussy Riot-bevrijdingsfront kan altijd nog. Nee, onderschat de impact van kleine acties niet.

Case in point: als je na het lezen van deze posting Yuknavitch’ roman The Book of Joan  koopt, maak je daarmee een sterk (want financieel) gebaar. Waarmee je laat zien aan alle mensen die achter de mediaknoppen zitten en bepalen welke boeken worden uitgegeven, welke games worden ontwikkeld en welke films in de bioscoop terechtkomen, dat eh, nou ja, dat je gelooft in een ander perspectief dan het mannelijke bijvoorbeeld.

Jezus Jeetje, ik kom hier gewoon voor een boekentip, kan het wat minder politiek en hoogdravend?

Ok ok, hoe klinkt dit: eigenlijk zeg je met het aanschaffen van deze geweldige roman: ‘ja, ik houd van retespannende literatuur, ben ook niet vies van science fiction, historische fictie en gek op sterke vrouwen in de hoofdrol.’ Dat zijn namelijk de ingrediënten van The Book of Joan, beste Jeetje-bezoeker.

Lidia leidt een bijzonder leven, schreef een manifest voor misfits en is niet vies van mooie dingen roepen in interviews:

“I believe in art the way other people believe in God. I’m not trying to make a tricky sentence. It’s just true. I have found reasons to breathe again by living in communities of people who choose self-expression over self-destruction. It’s another way to form hope, without hierarchizing it so that you’re looking up toward a God, or someone smarter or more famous than you are. It’s a lateral definition of hope where you just need each other, and you need to stand up and not leave each other hanging.” Lidia Yuknavitch interview in Lenny.

The Book of Joan is haar laatste roman en werkelijk wonderschoon en naargeestig tegelijk.  Zoals alle goede sf laat het je nadenken over onze huidige samenleving en schetst het een doorgeslagen toekomst die hopelijk nooit werkelijkheid wordt.

Plot in een paar regels

In het verhaal volg je twee mensen die onderdeel zijn van een elite die in een ruimtestation boven de aarde rondcirkelt. Onze planeet is inmiddels compleet onbewoonbaar en stervende. Net zoals de mensheid zelf. Vruchtbaarheid is een doodlopende weg en de ‘gelukkigen’ in het ruimtestation zuigen de laatste restjes aardse grondstoffen via kabels leeg. Terwijl ze ondertussen op onorthodoxe wijze zoeken naar nieuwe manieren van voortplanting.

Het gepeupel op aarde rommelt troosteloos verder. Totdat een jonge vrouw die (voor de lezer met een redelijk ontwikkeld historisch besef) veel weg heeft van een moderne Jeanne d’Arc, in opstand komt. Dat is het begin van het einde. Maar ook van iets nieuws.

TL;DR : Gelukkig staat er altijd een sterke vrouw op om de status quo te bevechten.

 

Je scoort The Book Of Joan van Lidia Yuknavitch bij je favoriete buurtboekenwinkel.

7 Boekentips voor 2018 van iemand die ze nog niet gelezen heeft.

Boekentips_januari2018

2017 was een prima leesjaar. Mijn boekenteller bleef staan op een stuk of 26 exemplaren. Toch is het me vorig jaar niet gelukt mijn stapel ongelezen boeken weg te werken. Dat zal ook nooit gebeuren als Tsundoku-lijer. (Jeweetwel, iemand die meer boeken koopt dan hij gaat lezen.) Enfin. Dit is 2018. Nieuwe ronde nieuwe kansen. Mocht jij dit jaar overwegen je Netflixavond af te wisselen met het lezen van een boek, vertrouw dan gerust op mijn dwangmatige aankoopbeleid en de volgende flapteksten…        

THIS CENSUS-TAKER – CHINA MIEVILLE

IMG_4357

Wat de flaptekst zegt:

 

‘Amazing’ – The Times

‘Astonishing’ – Daily Telegraph

Wat ik denk:

Miéville ziet eruit als het neefje van de Techno viking, maar zijn invloed en faam reiken verder en hebben meer impact dan wat views op Youtube. De beste man heeft namelijk meer verbeeldingskracht op een gemiddelde pagina van zijn romans dan alle servers van Giphy bij elkaar. En hij speelt met literaire genres alsof er geen Donald Duck vakantieboeken bestaan. Zijn werk is echt ontzettend divers. Hij noemt het zelf ‘weird fiction’ zoals je dat misschien kent van Jeff Vandermeer. Maar hij schrijft nooit raar om het raar. Door er altijd voor te zorgen dat zijn karakters rijk en realistisch zijn.

In deze novelle gaat er van alles mis in een afgelegen huis op een heuvel. Ja ja, stop maar. You had me at ‘afgelegen.’ Toch? TOCH!?

Mo’ meta blues – Ahmir ‘Questlove’ Thompson

IMG_4358

Wat de flaptekst zegt:

 

‘…incredible. He’s one of the more unabashed music geeks to ever walk the earth… a student of music and pop culture. But, as the book demonstrates, Thompson is also a wonderful storyteller.’ – Pitchfork.

Wat ik denk

Korte bekentenis: ik lees zelden non-fictie. Al die informatie en feiten…. Zulke boeken geven me het gevoel dat ik dingen moet onthouden. Dat lukt me dus niet. Laat Questlove nu net een wandelende popencyclopedie zijn en zijn memoire volgepropt hebben met feiten, weetjes en trivia…. Toch wil ik het proberen. Ahmir Thompson is one of the good guys en gebruikt zijn invloed en kennis ondermeer om anderen te enthousiasmeren voor muziek. Ik ben werkelijk benieuwd naar zijn jeugd en leven en de rol die muziek hierin speelt…

Dhalgren – Samuel r. Delany

IMG_4359

Wat de flaptekst zegt

 

“I consider Delany not only one of the most important SF writers of the present generation, but a fascinating writer in general who has invented a new style” – Umberto Eco.

Wat ik denk

Ja jeetje. Een vuistdikke roman over een verlaten stad waarin tuig en gestoorde types de dienst uitmaken. Totdat er iemand de stadsgrenzen binnenwandelt met een ietwat subtieler afgestemd gevoelsleven. Een roman als puzzel. Met de hoofdstukken als stukjes… Echt iets waar ik goed in ben. Not. Maar toch. Een boek dat door Eco en William Gibson een meesterwerk wordt genoemd, dat moet toch een ervaring zijn?

The North Water – Ian McGuire

IMG_4360

Wat de flaptekst zegt

 

“A great white shark of a book – swift, terrifying, relentless, and unstoppable.” – New York Times.

Wat ik denk

Yes ! Een dronkelappende, grove en bloeddorstige zeeman gaat tijdens een gedoemde reis naar de Noordpool de confrontatie aan met een van zijn passagiers, een voormalige chirurg. Dit is een verhaal dat de slechtheid waar de mens toe in staat is, toont op een manier die je volgens mij gewend bent van Netflix lekkers als Narcos of de Game of Thrones-intriges…. Maar dan dus in boekvorm. Yes please.

 

Sour heart – Jenny Zhang

IMG_4361

Wat de flaptekst zegt

 

“As I read, I quickly realised this was something so new and powerful that it would come to shape the world, not just the literary world, but what we know about reality. Get ready.” – Miranday July

Wat ik denk

Miranda July heb ik hoog zitten. Maar toch, zo’n uitspraak van haar, dat kan alleen maar tegenvallen… Toch is July niet de enige die onder de indruk is van deze bundel korte verhalen van Jenny Chang. Verhalen waarin het draait om familie, onze geschiedenis en vrouwelijke seksualiteit. Vrouwen en sex! MUST READ. Sorry.

 

Dood op krediet – Louis-Ferdinand Céline

IMG_4362

Wat de flaptekst zegt

 

Dood op krediet bevat een aaneenschakeling van scènes die stuk voor stuk sterke reacties oproepen. Dat kan lachen zijn […] of vertedering [..] Maar meestal is de lezersmotie er een van gebiologeerde schrik en afschuw.” – Vrij Nederland

 

Wat ik denk

Ja wat dacht je, 2018 lezend doorbrengen zonder literaire klassiekers? Deze autobiografische roman van Céline schijnt pjachtig te zijn. Iets met een arts die in de jaren dertig van de vorige eeuw in een volksbuurt in Parijs werkt en zijn dagen kankerend op alles en iedereen doorbrengt. Hij beschrijft zijn jeugd waardoor je als lezer een mooi beeld krijgt van de mentaliteit van de middenstand. En we weten allemaal waar die toe leidde… Hoi Thierry!

 

The Book of dust – Philip Pullman

IMG_4363

 

Wat de flaptekst zegt

“Kut, dit is een eerste editie die is uitgegeven voordat de recensies waren verwerkt.” – Jan Wicher Emmens

Wat ik denk

Dacht je dat J.K. Rowling als enige patent had op het fantastische en verhalen die jong en oud koesteren? Vergeet het maar. Philip Pullman heeft met zijn His Dark Materials-trilogie een superrijke mythologie neergezet die nog lang niet is afgerond. Het fijne van Pullman is dat hij jou als lezer als een soort literaire Steven Spielberg op avontuur neemt. En ondertussen een verhaal vertelt waarin je kijk op macht, religie en opgroeien geprikkeld wordt. The Book of Dust is het eerste deel van een nieuwe trilogie, een prequel op His Dark Materials zo je wil… Vergeet de matige verfilming van The Amber Spyglass, het eerste deel van His Dark Materials en ga gewoon voor dit boek…

American Gods? Godallemachtig, niet weer een goede tv-serie die is gebaseerd op een geweldig boek.

2017-03-13 09.50.08

Het verfilmen van een boek is de goden verzoeken. Want meestal valt het resultaat flink tegen. Omdat het budget van de verfilming niet kan tippen aan de verbeelding en fantasie van de schrijver bijvoorbeeld. Ja maar Game Of Thrones dan? Ok ok, dat is een uitzondering. Of toch niet. Want het lijkt erop dat American Gods ook mooi gaat worden…   

Best knap dat je het tot deze zin hebt gered, boekenvriend. Want oh oh oh wat is de cover van mijn uitgave van Neil Gaiman’s American Gods verschrikkelijk. Brrr. Nu schat ik je niet in als het koffietafelboektype. Jij gaat voor de inhoud. Daar nu snel meer over.

Neil Gaiman ken je misschien van zijn Sandman comics waar hij het script voor schreef. Sandman is een 75-delige serie over de heerser van onze droomwereld die van alles meemaakt met zijn zussen en andere types uit de literatuur, mythologie en geschiedenis. (Ja sorry, dit is niet de posting om het geweldige van deze serie aan niet-striplezers uit te leggen in een paar regels. Dus als je niet bent afgehaakt bij ‘droomwereld’ zou ik zeggen, go for it.)

Wat blijkt, Gaiman kan ook zonder plaatjes een geweldig verhaal vertellen. Van Coraline en Anansi Boys tot The Graveyard Book en het werkelijk wonderschone The Ocean At The End Of The World: juist als lettergreepgoochelaar lukt het hem jou als lezer mee te nemen in zijn wereld. Een wereld die overigens erg veel op de onze lijkt. Maar wel verrijkt met het magische en fantastische.

Zo ook American Gods. Weet je wat, bekijk de trailer anders even:

Spannend toch? Alvast wat spoilers: in het Amerika van de roman hebben de goden die de afgelopen eeuwen zijn meegekomen met immigranten hun invloed verloren. De oorzaak? Mensen geloven in nieuwe goden. Die van het internet, televisie, geld en plastic bijvoorbeeld. Een van de oude Griekse goden trekt dit niet langer en schakelt de hoofdpersoon en recent vrijgelaten Shadow Moon (ja zo heet hij echt) in om hem te helpen met het mobiliseren van de oude garde….

Met dit gegeven een seizoen of drie vullen, dat lijkt me een prima plan. En gezien de trailer kan het zomaar wat worden. American Gods stream je later dit jaar op een scherm binnen handbereik.

Lees vooral het boek eerst en scoor het bijvoorbeeld bij The American Book Center of via bol.com.

 

 

Beschonken boeken #1- Harry Potter set

image

Een boek lezen met (teveel) alcohol werkt niet. Maar online boeken bestellen als je aangeschoten bent is het beste ooit. Jeetje! tipt de mooiste uitgaven die je in nuchtere staat niet snel zou kopen. Deze keer een prachtige, complete Harry Potterset.

Op vrijdagavond kun je een hoop doen. Het leven vieren met je vrienden of familie, je schatje verrassen met een etentje, je actie-figuurtjes collectie afstoffen, een potje Magic spelen; de opties zijn eindeloos.

Tenzij je kinderen hebt. Dan is de vrijdagavond het moment waarop je eindelijk in mag storten. En niks crasht zo lekker als een sixpack Jupiler, een zak Pombär en een iPhone waarop je Marktplaats, eBay en bol.com afstruint. Op zoek naar bijzondere uitgaven die je almaar groter wordende verzamelfibroom kietelen.

harrypotter2
Deze Harry Potter box-set is prachtig: fraaie illustraties en een mooie, gevoerde doos, maar die heb ik weggegooid want wat moet je er mee.

Zo kwam ik dus bij een nieuwe, complete editie van J. K. Rowlings Harry Potterreeks terecht. Het feit dat ik hier nog niks van had gelezen maakte deze beschonken shopactie iets makkelijker. Een nuchtere lezer had natuurlijk eerst Harry Potter & The Philosopher’s Stone (deel 1) besteld. Om vervolgens op basis van het leesplezier te bepalen of een volgend deel aan de collectie moet worden toegevoegd.

Maar deze rubriek heet Beschonken Boeken en niet Verantwoord Online Winkelen Met Een Beperkt Budget Voor Dummies, ok? Dit gaat om euro’s splashen, het steunen van de literatuur en het opwekken van korte termijngeluk.

Kortom, deze set is de perfecte eerste Beschonken Boeken tip. Probeer het vanavond zelf als je lekker gaat en bestel via bol.com of bijvoorbeeld via The American Book Center.

Cheers.